این
روزها مصادف
است با هجدهمین
سالگرد
كشتار سراسری
زندانیان سیاسی در
زندان های ایران و
هنوز
حكومتگران
جمهوری اسلامی
در اینباره سكوت
اختیار كرده
اند و ابعاد
گسترده این
جنایات
هنوزبخشا در پرده
ابهام است. بیش از 5
هزار زندانی سیاسی
به دلیل دارا
بودن عقاید سیاسی
متفاوت با
زمامداران
مذهبی وقت در
برابر جوخه های
اعدام قرار
گرفتند ، فاجعه ای
برای بشریت در
كشورمان ایران
بوقوع پیوست. گستردگی
این اعدام ها
تا حدی بود كه
آنرا تنها با
وقایع كشتار یهودیان
توسط آلمان
نازی و سركوب
های وسیع
دوران حكومت پینوشه
دیكتاتور میتوان
قیاس کرد.
این
دومین بار بود
كه رژیم با
جوانان در بند
تصفیه حساب مینمود.
اول بار در
تابستان سال 60 بود و
آنزمان تمامی
كسانی كه خطر
بالفعل علیه
نظام بشمار میرفتند
در دادگاههای یك
دقیقه ای
خلخالی و گیلانی
به جوخه اعدام
سپرده شدند و
هفت سال بعد
مابقی آنان كه
بعضا حتی مدت
محكومیت خود
را نیز
گذرانده
بودند در
دادگاههای نیری
و اشراقی با
طرح 3 سوال
روبرو شدند و
نوع پاسخ به
آنها سرنوشت
قتل عام آنان
را رقم زد.
نسلی
داغدار شد و
دهها هزار
خانواده به
سوگ عزیزانشان
نشستند.
رژیم جنایتكار
حاكم در طی اینمدت
نه تنها با
سكوت از سخن
گفتن در اینباره
طفره رفته
است،
بلكه به
انحاء مختلف میكوشد
تا این واقعه
سیاه را به
فراموشی بسپرد و
دست
اندركاران آن
را و در
راس آنها خمینی
جلاد را از
برابر تیغ نقد
و افشاء اپوزیسیون
مخالف خود
برهاند. تلاشی
كه برخی از
اصلاح طلبان (
منجمله اكبر
گنجی و ... ) با طرح
شعار آشتی ملی
و طلب بخشش
ادامه میدهند.
این در
حالیست كه
حكومت جمهوری
اسلامی در طی
ماههای اخیر
به اعدام
زندانیان سیاسی،
قتل در حین
شكنجه زندانیان
سیاسی و دستگیریهای
گسترده
دانشجویان،
كارگران و نویسندگان
همچنان ادامه
داده است.
همانطور كه اخیرا
اكبر محمدی
دانشجوی
زندانی را كه
سالها در
زندان بسر
برده بود با
اعمال شكنجه
های عدیده به
قتل رساندند.
ما به
عنوان جزئی از
مخالفان
استبداد
حاكم
از تمامی
آزادگان و
وجدانهای بیدار
مدافع حقوق
بشر میخواهیم
تا با اعتراض
به عملكرد جنایتكارانه
رژیم
حاكم بر ایران
كه همواره
ادامه یافته
است و لحظه ای
از سركوب
كارگران و
دانشجویان
فرهنگیان و نویسندگان،
زنان و جوانان
باز نایستاده
است،
مراتب
مخالفت خود با
پایمال كردن حقوق
بشر در ایران از هر طریق
ممكن نشان
دهند.
كمیته
دفاع از آزادی
و برابری در ایران
- وین معتقد
است كه تاریخ
را نباید از
حافظه پاك كرد
بلكه باید از
آن آموخت و در
همین راستا
ضمن یادآوری این
دوران سیاه
خواستار
آنست كه اعدام
و شكنجه زندانیان
سیاسی در ایران
بسرعت متوقف و
عاملین آن به
افكار عمومی
معرفی گردند و
این مهم تنها
در صورت
دگرگونی بنیادین
نظام حاكم میسر
است.
قتل
عام زندانیان
سیاسی در دهه
شصت و به ویژه
قتل عام
گسترده
تابستان 67
نه معضل ما ایرانیان
كه تمامی جهانیان
است و
شایسته پیگیری
و بررسی قضائی
بین المللی میباشد.
كمیته
دفاع از آزادی
و برابری از
تمامی نهادهای
حقوق بشری و
دمكراتیك بین
المللی میخواهد
تا این مهم را
سرآغاز قضاوت
خود در رابطه با نظام
حاكم بر ایران
قرا دهند و
خواستار
افشاء جزئیات
عملكرد رژیم
در طی 27 سال
گذشته گردند.
هموطنان
گرامی!
بدین
مناسبت
در روز
شنبه 9
سپتامبر 2006 تجمعی
اعتراضی در وین
- گرابن از
ساعت 5 بعد از
ظهر تا 9 شب بركزار
میشود.
همچنین یكشنبه در تاریخ
17 سپتامبر 2006 از
ساعت 6 بعد از
ظهر شب گرامیداشت
قتل عام زندانیان
سیاسی با نمایش
فیلم، اسلاید
و سخنرانی در
محل آمرلینگ
هاوس برگزار
خواهد شد.
گرامی
باد یاد
تمامی جانباختگان
راه آزادی و
برابری
تمامی
زندانیان سیاسی
-عقیدتی در ایران
آزاد باید
گردند
28 . 08 . 2006